Dodał admin, 2008-01-02 Autor / Opracowanie: Witold Piątkowski

Już jakieś 20 tysięcy lat temu człowiek rozpoczął eksploatację kamienie i złóż węgla kamiennego. Zasadniczy rozwój górnictwa światowego rozpoczął się jednak dopiero w XVI wieku

w dobie tzw. "rewolucji przedprzemysłowej", kiedy wprowadzono transport konny, kołowroty do wyciągania urobku, a z
czasem zaczęto wykorzystywać energię wód (głównie do odwadniania i napowietrzania szybów). Przełom XVI i XVII wieku to okres intensywnego rozwoju górnictwa węglowego na terenie Anglii, która stała się największym
na świecie producentem i eksporterem tego surowca. Anglia, gdzie równocześnie zachodziły znaczące przemiany w rolnictwie, stała się największą potęgą gospodarczą świata. Zdobycze rewolucji praprzemysłowej szybko rozprzestrzeniły się na inne kraje Europy - Holandię, Francję, Włochy, Niemcy, Polskę i Czechy.

Koniec XVIII wieku to okres tzw. "pierwszej rewolucji przemysłowej". Przyniósł on szereg wynalazków umożliwiających szybki rozwój przemysłu. Powszechnie zaczęto wykorzystywać maszyny parowe, początkowo w kopalniach, potem również w przemyśle włókienniczym (maszyny przędzalnicze i tkackie) i
w transporcie (pierwsze parowozy i statki o napędzie parowym). "Pierwsza rewolucja przemysłowa" objęła swoim zasięgiem Anglię, Francję, Stany Zjednoczone, a z czasem pozostałe kraje Europy. Pod koniec XIX wieku
rozpoczyna się "druga rewolucja przemysłowa". Przynosi ona nowe, znaczące innowacje. Wprowadzenie energii elektrycznej do oświetlenia i napędu maszyn i opracowanie metod rafinacji ropy naftowej pociąga za sobą rozwój górnictwa naftowego. W początkach XX wieku dokonuje się przełom w dziedzinie transportu, następuje upowszechnienie się nowych, wydajnych środków transportu - samochodu i samolotu. Wzrost zapotrzebowania na paliwa płynne powoduje stopniowe ograniczenie roli węgla kamiennego jako głównego źródła energii. Zdecydowanie rośnie natomiast wydobycie ropy naftowej i produkcja energii elektrycznej.

Kraje europejskie tracą swą dominującą pozycję na korzyść nowej potęgi gospodarczej - Stanów Zjednoczonych Ameryki. Po zakończeniu drugiej wojny światowej coraz większą rolę 3w światowej gospodarce zaczynają odgrywać kraje nowo powstałego obozu socjalistycznego i szybko podnosząca się ze zniszczeń wojennych Japonia. Lata 70-te i 80-te XX wieku to początek "trzeciej rewolucji przemysłowej". Różnie się ona zdecydowanie od dwóch poprzednich. Pierwsza i druga rewolucja przyczyniły się do zastąpienia pracy wysoko wykwalifikowanych rzemieślników pracą robotników wykonujących (często przy pomocy maszyn) stosunkowo nieskomplikowane czynności. Trzecia rewolucja przynosi ogromne zapotrzebowanie na kadry wykwalifikowane, co związane jest z postępującą mechanizacją i komputeryzacją produkcji przemysłowej. Oznacza to zmniejszenie zatrudnienia i tzw. bezrobocie technologiczne, gdzie praca ludzka jest zastępowana pracą urządzeń mechanicznych. Wraz ze spadkiem zatrudnienia w przemyśle następuje rozbudowa sektora handlowo - usługowego. Postępuje ograniczenie produkcji przemysłowej, towary lepsze - bardziej wytrzymałe, niezawodne - wypierają z rynku towary o gorszych parametrach. Zachodzą istotne zmiany w strukturze produkcji przemysłowej, maleje rola górnictwa i przemysłu ciężkiego, rozwijają się tzw. przemysły wysokiej techniki, czyli elektroniczny, precyzyjny itp.
Zwłaszcza kraje wysoko rozwinięte charakteryzuje wysoki udział przemysłów wysokiej techniki, a niski przemysłu spożywczego i lekkiego w ogólnej produkcji przemysłowej.