Dodał admin, 2008-07-26

Po znacznym osłabieniu dynamiki wzrostu gospodarczego w latach 2001-2002, rok 2003, a szczególnie 2004, przyniosły wyraźną poprawę koniunktury.

W 2004 r. wzrost PKB wyniósł 5,3% i był najwyższy od siedmiu lat, co wynikało głównie z „impulsu integracji” i związanego z tym wzrostu popytu wewnętrznego i zewnętrznego. W 2005 r. nastąpiło osłabienie tempa wzrostu gospodarczego do 3,5%. PKB w przeliczeniu na mieszkańca, liczony wg parytetu siły nabywczej, osiągnął połowę przeciętnej UE-25 (11,7 tys. EUR).
W 2006 r. w gospodarce polskiej nastąpiło ożywienie. W I półroczu 2006 r PKB zwiększył się o 5,4%.
Najwyższy poziom rozwoju, mierzony wskaźnikiem PKB na mieszkańca, osiąga województwo mazowieckie (155% średniej krajowej w 2003 r). PKB na mieszkańca tego województwa wynosi 72,8% średniej UE-25 i jest zbliżony do poziomu biedniejszych regionów krajów europejskich - np. niektórych terenów Niemiec Wschodnich lub południowych Włoch. Obszar o najniższym PKB na mieszkańca obejmuje pięć województw leżących w północno-wschodniej i południowo-wschodniej części kraju: lubelskie, podkarpackie, podlaskie, świętokrzyskie oraz warmińsko-mazurskie. PKB per capita najsłabszych gospodarczo województw stanowi 33-37% średniej rozszerzonej UE. Poziom ich rozwoju gospodarczego jest wyraźnie niższy od poziomu obserwowanego w najbiedniejszych regionach Grecji, Portugalii i Hiszpanii w momencie akcesji tych krajów do UE.
Rok 2005 był drugim kolejnym rokiem wzrostu roli inwestycji jako czynnika
kształtującego dynamikę PKB. Nakłady brutto na środki trwałe zwiększyły się o 6,5%, ale stopa inwestycji w gospodarce narodowej wynosiła zaledwie 18,2%, wobec 23,7% w roku 2000. Obecnie obserwuje się silne ożywienie inwestycyjne. W I półroczu 2006 r. nakłady te zwiększyły się, w porównaniu z I półroczem 2005 r, o 11,4%, tj. w skali nie notowanej od 1998 roku.
Oceniając dynamikę procesów inwestycyjnych, należy zwrócić uwagę, że wiele przedsiębiorstw przetwórstwa przemysłowego nasiliło przedsięwzięcia prorozwojowe w okresie przedakcesyjnym i bezpośrednio po akcesji (łącznie w latach 2003-2004 wzrost inwestycji w tym przemyśle w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 49 osób wyniósł prawie 34%), co pozwoliło na dostosowanie się do norm i standardów obowiązujących w UE oraz na sprostanie zwiększonemu po akcesji popytowi, głównie z krajów unijnych. W 2005 r. tempo wzrostu inwestowania w tych przedsiębiorstwach zmniejszyło się do około 4,5%.
Wzrostowi działalności prorozwojowej sprzyja transfer kapitału zagranicznego w formie inwestycji bezpośrednich. Polska jest dobrze oceniana jako miejsce potencjalnych inwestycji. Atutem jest m.in. relatywnie niska stawka podatku CIT oraz tania i fachowa siła robocza. Bezpośrednie inwestycje zagraniczne w 2005 r. osiągnęły 9,6 mld USD, a ich zakumulowana wartość na koniec 2005 r - ponad 90 mld USD. W I półroczu 2006 r. napływ inwestycji bezpośrednich sięgnął już 5,8 mld USD, a więc był o prawie 25% wyższy niż przed rokiem.
Istotnym czynnikiem wzrostu gospodarczego pozostawał handel zagraniczny,     przy czym - pomimo niekorzystnych uwarunkowań kursowych - dynamika     eksportu towarów szósty rok z rzędu wyraźnie wyprzedzała dynamikę ich  importu. W rezultacie nastąpiła dalsza redukcja ujemnego salda wymiany Towarzyszyły temu korzystne zmiany w strukturze towarowej. W 2005 r, w porównaniu do 2004 r, eksport (w ujęciu rzeczowym, w EUR) zwiększył się o 19,6% podczas gdy import o 13,8%. W ciągu ostatnich 5 lat eksport wzrósł ponad 2-krotnie, a import o ponad 50%. W I półroczu 2006 r. nastąpiło dalsze przyspieszenie dynamiki obrotów, przy czym eksport zwiększył się, w porównaniu z I półroczem 2005 r, o 24,2%, a import - o 22,7%.
Tendencje w wymianie towarowej znalazły potwierdzenie w danych bilansu płatniczego. Deficyt na rachunku bieżącym w relacji do PKB zmniejszył się do 1,7%. Rok 2005 był więc piątym, z wyjątkiem 2004 r, kolejnym rokiem ograniczania nierównowagi zewnętrznej kraju.